Over SVC Standdaarbuiten

VV SVC is een amateurvoetbalclub uit Standdaarbuiten in Noord-Brabant, opgericht in 1938. Het eerste elftal van de club komt uit in de vierde klasse zondag (2022/2023). Hieronder leest u meer over de geschiedenis van de club.

PERIODE 1938-1940
Op 14 maart 1938 schreef Kapelaan Braat op verzoek van een aantal jongeren een vergadering uit, om tot de oprichting te komen van een voetbalclub. De heer Cees Machielse jr voerde het woord op deze vergadering. 34 Leden, zowel jongeren als ouderen, melden zich aan als lid. Als naam voor de vereniging werd simpelweg S.V.C. (Standdaarbuitense Voetbal Club) gekozen. De contributie werd gesteld op 10 ct per week, het inschrijfgeld op 50 ct. De clubkleuren werden Rood-Zwart vertikaal gestreept Shirt, en zwarte Broek.

Als eerste clublokaal werd het cafe Ant. Blommerde van Wezel aangewezen. Het voorlopig bestuur bestond uit voorzitter C. Machielse, secretaris Mart Nagtzaam, penningmeester D. Kop, commissarissen P. Fens, C. Smit, J. Hak en Mar. Kop. Op de eerst volgende vergadering van 23 maart 1938 was het voorlopige bestuur er al in geslaagd een voetbalterrein te huren, n.l. bij Adr. Mulders voor de somma van F 120,00 voor de periode van maart tot december, een heel bedrag voor die tijd.
In het eerste competitiejaar werd er gespeeld tegen o.a. SC Gastel de Schutters en Klundert.
Het spelpeil lag op een laag niveau. Trainen zou dus noodzakelijk worden.
De eerste training vond plaats op 22 Juni 1938. Vermeldenswaard uit het jaar 1938 is dat er een Ziekenfonds pot kwam, elk lid betaalde 3 Ct per week. Wanneer een speler niet kon werken door toedoen van het voetballen kreeg hij ondersteuning uit die pot.
De spelverruwing had toen al zijn intrede gedaan. Op 15 febr. 1939 werd daar zelfs een hele vergadering aan gewijd. Inmiddels was S.V.C. zijn terrein kwijtgeraakt en moest men zijn thuiswedstrijden op het VES terrein in Oudenbosch spelen.
Het spreekwoord: “een goede buur“, was hier dus wel op zijn plaats. Op 17 Mei 1939 werd er een Junioren afdeling opgericht waarvoor zich 34 jongens aanmelden. Het oorlogsgeweld van 1940 had zijn sporen ook bij S.V.C. nagelaten, een aantal leden waren gemobiliseerd. Ondanks het gemis van enige goede spelers boekte men toch redelijk goede resultaten.

PERIODE 1940-1950

Al was het oorlog, toch waren er nog leuke dingen te lezen in de boeken. Hier volgt een deel van een relaas van de voorzitter. Op de jaarvergadering van 16 April 1941. Met betrekking tot het voetbalterrein: ”Nu de schapen weg zijn is er voor de vereniging een belangrijke bron van inkomsten verdwenen. Toch zijn wij erin geslaagd een nieuwe huurder voor het terrein te vinden.1k spreek de hoop uit dat allen hierin het verenigingsbelang zullen zien en het paardje, waarvoor het terrein is gehuurd met rust zullen laten. 1k geloof trouwens wel dat het beestje anders zichzelf wel zal wreken”, aldus de voorzitter.
Op 3 juni 1941 behaalde het 1-ste elftal van S.V.C. zijn eerste kampioenschap. In een wedstrijd tegen DIOZ, waardoor men promoveerde naar de eerste Klasse Afd. Brabant.
In deze klasse zouden wij nog jaren voetballen.

De daarop volgende 4 oorlogsjaren was het heel rustig wat de vereniging betreft. Gevoetbald werd er zeer weinig.
Na de bevrijding werd het zaak de draad weer op te pakken en te gaan werken aan de opbouw van de Club. Zowel de ambities van de spelers als de toestand van het materiaal waren miniem. Na verloop van tijd nam de animo toch weer toe, waardoor ook het ledenaantal weer toenam. Het tweede elftal behaalde zijn eerste kampioenschap, in het seizoen 1948—1949 in de 3de klasse, maar verloor de promotiewedstriid tegen RBC—4.
Het seizoen 1949-1950 leverde twee kampioenen op, zowel het 1ste elftal als het A elftal werden kampioen.

PERIODE 1950-1960

De bloei van de vereniging zette echter niet door, integendeel, het ledental kelderde weer achteruit. De belangrijkste oorzaak van het wegzakken van S.V.C. was het niet bezitten van een behoorlijk speelveld. Dit resulteerde in het bijna opheffen van de vereniging halverwege 1952. Het toenmalig bestuur zag het niet meer zitten, en bood haar ontslag aan. E€n man wilde echter volhouden, n.1. de toenmalige secretaris M. de Klerk.
Hij wist toch weer een bestuur te vinden, bestaande uit de heren J. van Tilburq, H. van Kinderen, M. Kop, J. v/d Nobelen en hijzelf. Nu nog in 2005 kunnen wij gelukkig constateren dat M. de Klerk gelijk heeft gehad om door te gaan.
Maar na regen komt zonneschijn. Het bestuur stroopte de mouwen op en toog aan het (zware) werk. Om de club financiën te verbeteren werden er diverse festiviteiten georganiseerd, zoals o.a. loterijen, Amerikaanse verlotingen, biljartcompetities en Fancy fairs. Uit de opbrengsten van de Fancy Fairs werden shirts geschonken aan de spelers.
Langzamerhand groeide de vereniging weer. Maar één ding wilde maar niet vlotten, de ingebruikname van een eigen sportveld.
De vereniging moest tot september 1957 wachten voordat eindelijk het nieuwe sportveld in gebruik kon worden genomen.
Bovendien werd in datzelfde jaar de Koninklijke erkenning verkregen, waardoor de vereniging ook als rechtspersoon zou kunnen gaan optreden.
Op 14 maart 1958 bestond SVC 20 jaar maar feesten was er niet bij, daar de financiën dit niet toe lieten. Een belangrijk feit uit dat jaar was de oprichting van het pupillen voetbal, een bewijs dat de vereniging toch groeiende was. In die jaren had S.V.C. ook een bekende persoonlijkheid in hun midden, n.l. dhr C. Voermans als trainer. Bekend in de scheidsrechterswereld.
Het prestatieniveau van S.V.C. kon hij ook zomaar niet omhoog vijzelen. Het B-elftal werd in het seizoen 1960-1961 glansrijk kampioen, ze wisten n.1. l00 x te scoren. De topscorers zijn maar niet bijgehouden, er was geen tellen aan. Dat seizoen bracht ook een nieuwe voorzitter namelijk Frans de Klerk. Na een scheidsrechtersloopbaan van 13 jaar, werd hij de nieuwe praeses.

PERIODE 1960-1970

Zo langzamerhand naderen we het 25— jarig bestaan van onze vereniging. Dit zou wel groots gevierd worden, nadat het bij de vorige keren door allerlei omstandigheden niet gelukt was.
Wel werd het een groots jubileum. Op 16 maart 1963 werd dit gevierd, met een zeer druk bezochte receptie en een gezellige feestavond. Waar men echter op had gehoopt (kampioenschap) gebeurde niet, men eindigde als laatste. Gelukkig volgde geen degradatie.
Men was achter de schermen druk bezig nieuwe kleedlokalen te realiseren, gebouwd werd er echter nog niet. Tijdens het seizoen 1965—1966 was het dan eindelijk toch zover dat de nieuwe kleedlokalen in gebruik konden worden genomen. S.V.C. had weer eens een stukje werk afgeleverd waarop iedereen trots kon zijn. Wij mogen echter niet vergeten dat het gemeentebestuur hier volledig achter stond, zoals zij nog vele malen achter de vereniging zou gaan staan.

Het pupillen elftal was schijnbaar hierdoor opgepept, want zij behaalden prompt het kampioenschap. Voor het eerst in de geschiedenis van S.V.C., het jaar daarop herhaalden zij dat kunststukje nog eens.
In de jaren 1966—1967 speelde S.V.C. opmerkelijk veel vriendschappelijke wedstrijden tegen Clubs die in de grote KNVB voetbalden, o.a. Virtus, Cluzana, Heerjansdam enz. Zou dit ooit vruchten afwerpen?
En jawel. in het 30 ste jaar van haar bestaan werd S.V.C. eindelijk weer kampioen. Na een vinnige strijd in de competitie werd in de laatste wedstrijd bij Hoeven uit met 0-1 gewonnen.
Het dorp stond op zijn kop, de jongens werden bij de oude brug opgehaald door harmonie OEFENING, waarna een feestelijke rondgang in het dorp werd gemaakt.
Zowel het 2de als het 3de elftal eindigden op de 2de plaats. Al met al een prachtig seizoen voor S.V.C. Ook werd er een supportersclub opgericht zodat S.V.C. een goede achterban kreeg.

PERIODE 1970-1980
In 1971-1972 werd ook het dameselftal. opgericht, weer een nieuwe mijlpaal in de vereniging. Grote resultaten werden er niet behaald, maar gezelligheid was er wel. Na 22 jaar trouwe dienst verliet plotseling dhr. M. de Klerk onze vereniging. Een feit wat natuurlijk de nodige zorgen met zich meebracht, dhr H. van Kinderen werd secretaris en W. Nagtzaam penningmeester.

 Een nieuw hoogtepunt werd de opening van de kantine en de nieuwe kleedlokalen. Een prachtig staaltje van zelfwerkzaamheid van een aantal leden. Tegelijkertijd kreeg de vereniging ook de beschikking over een prima licht installatie die geschikt was voor het spelen van lichtwedstrijden. S.V.C. bezat nu een complex, waar menigeen in die tijd jaloers op was.  

In het seizoen 1973-1974 wist het 2de elftal weer beslag te leggen op het kampioenschap. De Promotiewedstrijd tegen R.B.C. 3 ging helaas verloren met 2-1 zodat er geen promotie in zat.

Organisatorisch leverde het 39ste jaar (1977)  S.V.C. toch nog wel succes op. De Gemeente Standdaarbuiten schafte een regeninstallatie aan waardoor de velden nog beter verzorgd konden worden. Men had ook het besluit genomen om een derde veld aan te leggen.

Zo belanden wij in het jaar 1978 waarin S.V.C. het 40 jarig bestaan ging vieren. Een jubilieum-commissie was al maanden bezig om er een waardig feest van te maken. Iedereen hoopte dat jaar op terugkeer naar de 4de klasse. Ondanks twee loodzware wedstrijden tegen dorpsgenoot Noordhoek, die overigens alle twee werden gewonnen, ging het kampioenschap net aan onze neus voorbij. Maar ondanks dat bleef S.V.C. niet stil zitten. Opnieuw werd besloten tot uitbreiding, de kantine werd vergroot en tevens kreeg men de beschikking over een bestuurskamer, materiaalhok en werd de kleedaccommodatie met 2 kleedlokalen uitgebreid. Inmiddels was ook een derde veld ter beschikking van de vereniging gekomen. S.V.C. heeft nu een pracht accommodatie waar wij en de hele gemeenschap groots op kunnen gaan.

In 1978 werd ook het info blad het “Blauw Witje” opgericht door een aantal vrijwilligers.

1978-1979, werd een redelijk seizoen wat de resultaten betreft. Alle elftallen eindigden in de middenmoot. Het was wel het jaar van de schorsingen, namelijk 35 in getal. Onze secretaris werd er moedeloos van om al die formulieren in te vullen. Bij de jeugd was het niet veel beter.

Een hoogtepunt was dat ons complex een naam kreeg “HET HAMELSPORTPARK”. De onthulling werd verricht door onze toenmalige burgemeester Hamel.
Trainer Verstraten nam in dit jaar afscheid na 4 jaar zijn uiterste best te hebben gedaan. In het geheel genomen toch een behoorlijk seizoen.

Seizoen 1979-1980 was een seizoen om snel te vergeten, want er was niet één elftal bij dat boven de middenmoot uitkwam, zowel bij de Senioren als bij de Junioren. Zoals uw ziet S.V.C. was aan zijn magere jaren bezig. Het vlotte maar niet om redelijke resultaten te behalen, ondanks dat de vereniging bleef groeien. Men zette zich wel in op de trainingen maar in de wedstrijden lukte dit niet. Er gebeurde op de velden dikwijls dingen die er niet thuis hoorden waardoor er vele schorsingen waren.

PERIODE 1980-1990
Het Seizoen 1980—1981 was een redelijk seizoen wat de resultaten betreft. De jeugdafdeling deed het ook niet slecht er waren geen kampioenen maar wel twee 2de plaatsen in de competitie. Voor het eerst in de geschiedenis van S.V.C. was er een St. Nicolaas feest en Disco avond, wat een grandioos succes was, dit is nog vele jaren zo gebleven.

Het sponsor gebeuren deed bij S.V.C. ook zijn intrede de Gebroeders Koevoets Groenten en Fruit werd onze eerste sponsor. Zij schonken shirts broeken, kousen, tassen en trainingspakken aan de selectie.

Tevens werd er een activiteiten commissie in het leven geroepen bestaande uit de leden J. Baten, M. Verhulst, P. den Braber, N. Stoop en H. Vermeulen. Deze commissie zou in de volgende jaren diverse activiteiten organiseren o.a. Snertloop met kerstmis, mosselavonden, barbecue en andere festiviteiten.

Dit jaar stond ook in het teken van het 45 jarige bestaan. Er werden onderlinge toernooien georganiseerd, waarna met een gezellige avond in besloten kring met vloeistof van Bachus in goede gezondheid en harmonie dit 45ste levensjaar van S.V.C. werd afgesloten.
Feestavond 45 jarig bestaan

Seizoen 1983-1984 startte S.V.C. met alweer een nieuwe trainer n.l. Dhr. R. Mathijssen uit Roosendaal. S.V.C. had dit jaar een goed seizoen, en eindigde ais 2de in de competitie. Jammer dat we de beslissingswedstrijd om de periodekampioenen bij NSV gelijk speelde, het doelsaldo van NSV was beter dan dat van ons waardoor zij en niet wij over gingen naar de 4 de klasse KNVB.

Sponsor Koevoets schonk wederom shirts, broeken en kousen aan de selectie. De supportersclub bleef niet achter en gaf tassen aan het tweede en derde elftal. Penningmeester dhr. J. de Jong droeg zijn functie over aan dhr. A. Jansen. Het A-elftal wist na een magere start toch de derde plaats te bemachtigen, de overige jeugd en pupillen­elftallen kwamen niet verder dan de middenmoot.
Dit seizoen was in alle opzichten een seizoen om niet snel te vergeten voor onze vereniging. Er werd optimaal gepresteerd.

Seizoen 1984-1985 was een redelijk seizoen onder leiding van alweer een nieuwe trainer, Dhr. A. Voermans uit Roosendaal deze heeft er met zijn jongens van alles aan gedaan om toch maar zo goed mogelijk resultaat te behalen in de competitie. Jammer dat we pas na de winterstop goed uit de startblokken kwamen. Men behaalde een 7de plaats. Het 2de een vierde, het 3de werd derde het vierde en het 6de, ja die oudjes, werd KAMPIOEN.
5 de Elftal Kampioen 1985
De vereniging had ook een jubilaris n.l. dhr. Fr. de Klerk hij was 25 jaar voorzitter van onze vereniging. Daarvoor kreeg hij de gouden bondsspeld van de KNVB. Dhr. Klok voorzitter van de KNVB afdeling Brabant spelde hem op. De receptie werd druk bezocht o.a. door het college van B en W en vele verenigingen uit Standdaarbuiten en omstreken.

Een mager seizoen was 1985—1986 alle elftallen van S.V.C. eindigden onder de middenmoot. Op toernooien werd er nog wel incidenteel wat prijsjes in de wacht gesleept maar daar bleef het dan ook bij. Onze sponsor Koevoets schonk dit jaar Trainingspakken aan het 1ste elftal en shirts en tassen aan het 3de elftal. De busreizen voor het 1ste elftal waren dit seizoen gratis.
S.V.C. had dit jaar ook nog een voetbalvereniging uit Overijsel op bezoek. Dit was S.V. Omhoog uit Wierden. Een heel weekend trok men met elkaar op. Dit weekend werd met een grandioos feest afgesloten.
Vanuit de jeugd waren betere resultaten de melden.
Cl werd met vlag en wimpel Kampioen. dit was sinds 1976 niet meer voorgevallen.

Met het nieuwe bestuur belanden wij dan in het seizoen 1987-1988, het 50ste van S.V.C.

Dit seizoen stond geheel in het teken van het 50 jarig bestaan. Natuurlijk probeerde het eerste elftal middels een Kampioenschap extra glans aan dit jubileum te geven.  Maar de promotie werd niet afgedwongen maar uitgebreid gefeest werd er natuurlijk toch .

Uit die periodes zijn een hoop foto’s bewaard gebleven:

PERIODE 1990-2000
Ook het seizoen 1989-1990 bracht sportief weinig om over naar huis te schrijven. Het waren jaren van degradatievoetbal, prijzen werden niet gehaald en het wachten was op en volgende lichting met nieuwe talent. Dit diende zich aan in het seizoen 1990-1991 waarna een jaar later, in het seizoen 1991-1992 onder de bezielende leiding van Frie Verstraten na 24 jaar weer een kampioenschap behaald werd door het 1e elftal. Het feest was groots, onze jongens werden op een open rijtuig door het dorp gereden, op het gemeentehuis ontvangen waarna tot in de late uurtjes werd gefeest in de kantine.
Toch was de vreugde slechts van korte duur want een seizoen later, 1992-1993, wachtte degradatie, mede door het besluit van enkele spelers om te vertrekken. Wederom bleek het niet mogelijk dit verlies op te vullen vanuit de eigen gelederen.
In het seizoen 1993-1994 werd het kampioenschap behaald door het 3e elftal terwijl het 2e elftal moest strijden in een nacompetitie om degradatie van ditzelfde 3e elftal te voorkomen. Het seizoen 1994-1995 was voor het 1e elftal een slecht seizoen, er moest een beslissingswedstrijd worden gespeeld om degradatie te voorkomen. Tot ieders opluchting lukte het onze jongens deze wedstrijd te winnen. Voor het 2e en 3e elftal daarentegen, kende
seizoen 1994-1995 een spannend verloop. Beide elftallen wisten beslag te leggen op een 2e plaats. Het seizoen 1995-1996 was er een van ‘net-niet’. Alle elftallen doen leuk mee, maar prijzen worden niet gehaald. Alle elftallen draaien een beetje kleurloos in de middenmoot. Een minder leuke ontwikkeling is dat er weer een elftal minder in de competitie ingedeeld kan worden. Nog maar vier seniorenelftallen kunnen ingedeeld worden. Het seizoen 1996-1997 is het jaar waarin er door het 1e elftal net naast de nacompetitie wordt gegrepen. Sinds lange tijd spelen we weer bij de grote ‘KNVB’ namelijk in de 6e klasse, niet zozeer bereikt door eigen prestaties maar door een nieuwe indeling van de klassen, waardoor de ‘onderafdeling’ tot het verleden behoort. Het 2e elftal presteert redelijk en doet tot een paar wedstrijden voor het einde van de competitie mee voor de prijzen.
We zitten inmiddels in seizoen 1997-1998. Het jaar waarin de vereniging het 60-jarig bestaan viert. Maar ook het jaar waarin zowel het 1e als het 2e elftal net naast de prijzen vissen, en de supportersvereniging ophoud te bestaan.

PERIODE 2001-2008
In de periode 2001 tot 2004 draaide het stroef met de seniorenelftallen. De animo werd minder en het feit dat het eerste elftal steeds weer bij verenigingen uit Dordrecht en Breda werd ingedeeld hielp hier niet aan mee. Omdat ook de meeste spelers dit niet fijn vonden, werd in 2004, na lang overleg en veel pogingen om het nog voor elkaar te krijgen, besloten het 1e elftal terug te trekken uit de competitie. Het betekende een domper voor de vereniging. Geen voetbal op zondag middag, alleen in de ochtend werd nog gevoetbald, door het 2e en het 3e.

De jeugdafdeling was groeiende, met een enthousiaste groep vrijwilligers werden er in de loop der jaren ook steeds meer activiteiten georganiseerd. Met onder andere, zwemmen, filmavond, bezoek aan een eredivisie wedstrijd, een jeugdkamp en diverse andere activiteiten werd de jeugd bij SVC af en toe behoorlijk verwend. Presteren doet de jeugd de laatste jaren ook goed. Verschillende jeugdteams hebben de afgelopen jaren het kampioenschap behaald. Dit werd meestal gevierd met frites en snacks in de kantine. Nog steeds is onze jeugdafdeling groeiende, voor volgens jaar hebben we zelfs 10 jeugdteams, namelijk: 1 mini’s, 1 F-7tal, 3 E-7tallen, 1 D-elftal, 1 C-elftal, 2 B-elftallen en na vele jaren weer 1 A elftal. Ondanks deze positieve gebeurtenissen bij de jeugd loopt alles niet vanzelf. Het kost elk jaar weer veel moeite om nieuwe mensen te vinden die bereid zijn om bij de vereniging te helpen. Tot nu toe is het steeds gelukt en wij hopen dat dit de komende jaren ook zo blijft, zodat we als vereniging door kunnen blijven groeien.

In de twee moeilijke jaren, zonder 1e elftal, werd er niet stil gezeten. Het 2e en 3e voetbalde zijn wedstrijdjes en een enthousiaste groep vrijwilligers ging aan de slag om een oud/nieuw 1e elftal bij elkaar te krijgen. Oud-leden werden benaderd met de vraag of ze op gesprek wilden komen en ook werden nieuwe leden benaderd. Langs alle mogelijke wegen werden mensen gevraagd om bij SVC te komen voetballen. Na een moeilijke start, de aanhouder wint, kwam er schot in. Toen de eerste paar spelers hun ja woord hadden gegeven kwamen er steeds meer. Dit leidde uiteindelijke tot een terugkeer van het 1e elftal in het seizoen 2006-2007. Onder trainer Barry de Wit behaalde deze nieuwe groep de nacompetitie en mistte de ploeg op een doelpuntje na promotie.

PERIODE 2009-2014
Dat het beter ging met SVC was te merken, de meiden, die al jarenlang samen voetbalden, zorgden ervoor dat er een aantal meiden bijkwamen, zodat er een damesteam kwam. Ook kwam er een geheel herenteam over van Victoria ’03. Het 2e elftal werd dit seizoen zelfs kampioen. Het derde elftal haalde dit seizoen ook een aantal mooie overwinningen, welke steeds uitbundig gevierd werden. In 2014 wist het 2de elftal zelfs iets heel unieks te presteren. Niet alleen het kampioenschap werd behaald, maar ook de beker werd gewonnen. De dubbel was binnen! 

PERIODE 2014-Heden
In de komende jaren weet SVC zich te manifesteren als een stabiele vierdeklasser met een enkele uitstap naar de 5de klasse. Echter werd de degradatie in 2017 in het seizoen erop direct rechtgezet. Via de nacompetitie wist SVC na een goede eindsprint te promoveren. Na een knappe 3de plaats werd er uiteindelijk via de nacompetitie promotie afgedwongen. Na twee niet uitgespeelde seizoen vanwege Corona, beleeft SVC in het seizoen 2021-2022 één van haar hoogtepunten in haar bijna 90-jarige bestaan. Met een historische 4de plaats en een puntentotaal van 45 punten werd de nacompetitie voor promotie naar de 3de klasse op een haar na misgelopen. Ondanks dat kan het terugkijken op een mooi seizoen en gaat het een mooie toekomst tegemoet. Ondertussen weten ook de andere seniorenelftallen goed te presteren door allebei boven in mee te draaien. Wie weet wat de toekomst nog gaat brengen…